Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2008

Όνειρο ή εφιάλτης; η προστασία της αγέλης...

Οι μπαταρίες μας σιγά-σιγά γεμίσανε. Ο παππούς και η γιαγιά, μας προσφέρανε ουσιαστική βοήθεια. Ο ύπνος μας αυξήθηκε και πλέον φιλοξενεί και όνειρα. Όνειρα με φίλους, νέους και παλιούς, μικρούς και μεγάλους. Άρωμα από το χθες, χαρμάνι με γεύσεις από το σήμερα. Καταχώρηση των αναμνήσεων, εμπειριών και αγωνιών. Όνειρα! Όνειρα, μερικές φορές και εφιάλτες… Με σημαντικότερους πρωταγωνιστές όλων, τα παιδιά μου.
Είναι βράδυ και ο Ερμούκος ψήνεται στον πυρετό. Το 40 όχι μόνο το αγγίξαμε, το ξεπεράσαμε. Η μυτούλα είχε υγρανθεί τις τελευταίες μέρες και η φωνούλα του είχε βραχνιάσει περισσότερο από το συνηθισμένο. Σχεδόν, περίμενα τον πυρετό, τον πιο παρεξηγημένο μας σύμμαχο. Εγώ είμαι αυτός που λέω στους γονείς να μην βιάζονται να στερήσουν από τα παιδιά τους ένα σημαντικό μέρος της άμυνας τους. Να μην βιάζονται στο 38 και κάτι, σε ένα παιδί σε καλή γενική κατάσταση, που παίζει, τρώει και απλά φαίνεται ζεστό, να του δίνουν αντιπυρετικό.
Ο μικρός μου όμως φλέγεται κυριολεκτικά! Ξεπέρασε από ώρα το όριο των 39οC, πάνω από το οποίο δίνουμε πάντα αντιπυρετικό και όχι μόνο δεν είναι σε καλή γενική κατάσταση, αλλά μου μοιάζει και συγχυτικός. Η αναπνοούλα του σφυρίζει.
Πόση ώρα πέρασε από όταν ήπιε το αντιπυρετικό! Δέκα, είκοσι λεπτά, μισή ώρα; Και το ρολόι δεν κουνάει, σαν να έχει κολλήσει το καταραμένο! Το κρύο νερό στο κεφαλάκι του λίγο τον ανακουφίζει. Μέχρι και ξιδόνερο δοκιμάσαμε! Σειρά έχει το ντους με δροσερό νερό! Η κρίση μου αρχίζει να αλλοιώνεται από την αγωνία του πατέρα. Λες και τη λιώνει ο πυρετός…
Η καρδούλα στο στήθος του χτυπά με φρενήρη ρυθμό. Σαν τύμπανα που αντηχούν σε όλο το δωμάτιο. Ή μήπως είναι η δική μου καρδιά, ζαλισμένη από την αγωνία…
Όλα έμοιαζαν με ίωση του ανώτερου αναπνευστικού. Ένα κοινό κρυολόγημα. Η καταρροή, ο βήχας, η βραχνάδα με το σφύριγμα στην αναπνοή, ο πυρετός… Ο μικρός μου δυσκολεύεται να αναπνεύσει… Σφυρίζει, και μόνο καθιστός μπορεί να ανασάνει, γέρνοντας ελαφρά προς τα μπρος… Μέχρι και σάλια τρέχουν από το στοματάκι του, που μένει ανοιχτό για να μπαίνει ο αέρας.
Εικόνες από βιβλία στοιχειώνουν το μυαλό μου. «Μήπως είναι …επιγλωτίτιδα! Θεέ μου! Πρόκειται για επείγον ιατρικό περιστατικό, χρειάζεται άμεσα νοσοκομείο και διασωλήνωση», φωνάζω στην μητέρα του. «Μα που βρέθηκε ο αιμόφιλος! Τι λέω, ο αιμόφιλος ήταν, είναι και θα είναι μαζί μας. Στο λαιμό μας. Και τώρα φράζει την δίοδο του αέρα στο μικρό μου…
Για αυτό μόνο καθιστός μπορεί να ανασάνει…
Πρέπει άμεσα να τον διασωληνώσουμε, να του δώσουμε την δυνατότητα να αναπνέει μέσα από ένα σωλήνα, πριν φράξει τελείως από το οίδημα της επιγλωτίδας, ο λάρυγγας και άρα ο αεραγωγός.»
«Βλέπεις! Θέλαμε να πρωτοτυπήσουμε, θέλαμε να ακούσουμε την θεία ή τον άλλο από το Internet!... θέλαμε το καλύτερο για το βλαστάρι μας και τώρα κινδυνεύουμε να το χάσουμε… Αντί να κάνουμε ότι κάνουν όλοι οι γονείς της εποχής μας. Αντί να εμπιστευτούμε την ιατρική, τον παιδίατρο μας!!…» ακούω την φωνή της καλής μου, να μπερδεύεται μαζί με την δική του. Να αντηχούν οι τελευταίες λέξεις στο μυαλό μου, σαν ένα χαστούκι για να ξυπνήσω από το υποσυνείδητό μου, καθώς αναδυόμουν από τον βαθύ ύπνο. Σαν να ξεμούδιαζε σιγά-σιγά η σκέψη μου…
Τα δάκρυα του εφιάλτη μου, ανακατεμένα με τον ιδρώτα της πραγματικότητας καθώς ξυπνώ!
«Τι έπαθες παιδάκι μου πρωί-πρωί;!» μου φωνάζει η γυναίκα μου.
«Έπαθα ότι, δεν μου φτάνει το άγχος για τα μωρά μας, έχω την έγνοια των παιδιών στο ιατρείο, και τώρα βελτιώνομαι. Κάνω και συνδυασμό…».
Μετά από μπόλικο κρύο νερό στα μούτρα μου, λες και θα ξέπλενα την πικρή γεύση του πρωινού εφιάλτη, είπα τελικά να την ανταλλάξω με την πικρή γεύση του πρωινού καφέ. Τουλάχιστον, αυτή η δεύτερη ήταν επιλογή μου.
Έφτιαξα και τον καφέ της καλής μου και αράξαμε στην βεράντα. Τα μωρά ήταν από ώρα βόλτα με τους παππούδες.
Αφού λοιπόν διηγήθηκα εν τάχει το όνειρό μου, έδωσα και την ερμηνεία του. Όλο και πιο συχνά έρχομαι αντιμέτωπος με γονείς που δεν θέλουν ή που σκέφτονται να μην εμβολιάσουν τα παιδιά τους.
«Γιατί;;!» ρωτά με έκπληξη η γυναίκα μου.
«Γιατί αρρώστιες όπως η διφθερίτιδα, ο κοκίτης, η πολιομυελίτιδα, που θέριζαν και άφηναν αναπηρίες ή και νεκρά παιδιά αρχίζουν να εκλείπουν. Αρχίζουμε να νιώθουμε ασφαλείς και να φιλοσοφούμε. Μήπως φταίνε τα εμβόλια για τον αυτισμό, την σκλύρηνση κατά πλάκας, τους καρκίνους, τον λύκο, το σύνδρομο Guillen Barret ή ακόμα και αυτό του Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου… Πετάει κάποιος, κάπου, μια σκέψη και αρχίζει ένα γαϊτανάκι φημών, προβληματισμών, μέχρι και μελετών. Όταν βέβαια οι προβληματισμοί δοκιμαστούν από σοβαρούς ερευνητές στην συντριπτική τους πλειοψηφία καταρρίπτονται. Η ζημιά όμως με το «χαλασμένο τηλέφωνο» έχει ήδη γίνει»
«Άρα δεν αποκλείεται κάποια από αυτές τις σκέψεις να αποδειχθούν σωστές!», πετάει ο δικηγόρος του διαβόλου.
«Προφανώς! Διαρκώς μαθαίνουμε από τα λάθη και τις πρακτικές μας. Αλλιώς δεν θα ήμασταν επιστήμονες. Όμως, άλλο είναι το να αποσύρουμε κάποιο εμβόλιο μόλις αντιληφθούμε σοβαρές παρενέργειες και άλλο να σβήσουμε τον αγώνα όλων αυτών των επιστημόνων. Υπάρχουν τόσες αρρώστιες που τις γνωρίζουμε μόνο από τα ιατρικά συγγράμματα. Να για παράδειγμα, η επιγλωτίτιδα του εφιάλτη μου, που παντού αναφέρεται ως επείγον ιατρικό περιστατικό, προκαλείται κυρίως από τον Αιμόφιλο τύπου β, ένα από τα μικρόβια που συναντάμε στην φυσιολογική χλωρίδα του σώματος μας. Σταδιακά μέχρι τον δεύτερο χρόνο ζωής, και σίγουρα μέχρι τον πέμπτο, το αμυντικό μας σύστημα εκπαιδεύεται να τον αντιμετωπίζει. Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις, με κάποιας μορφής πρόβλημα στο ανοσοποιητικό μας σύστημα, χρειάζεται να κάνουμε εμβόλιο κατά του Αιμόφιλου, μετά τον 5ο χρόνο ζωής. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος, βρίσκεται στα πρώτα 2 χρόνια ζωής του παιδιού, για αυτό είναι σημαντικό να εμβολιάζουμε τα βρέφη και τα νήπια. Αυτή την κρίσιμη ηλικία επέλεξαν κάποιοι για να ξεκινήσουν ένα μικρό, σημερινό μεσαίωνα. Με εικασίες και αβάσιμη κινδυνολογία, προτρέπουν να μην εμβολιάζουμε τα παιδιά, κατά τον πρώτο χρόνο ζωής! Στο διάστημα δηλαδή που τα παιδιά μας έχουν την μεγαλύτερη ανάγκη για εμβολιασμό».
«Αν δεν κάνω λάθος, κάποιοι υπέρμαχοι εναλλακτικών ιατρικών, όπως η ομοιοπαθητική, τα υποστηρίζουν αυτά…».
«Εδώ υπάρχει και η μεγαλύτερη δόση ειρωνείας. Δεν μπορώ να σκεφτώ κανένα άλλο φάρμακο, που να προσεγγίζει την λογική της ομοιοπαθητικής, όσο τα εμβόλια. Δίνουμε ένα τμήμα του μικροβίου ή του ιού, ή εξασθενημένο τον ίδιο τον ιό και με ασφάλεια προκαλούμε την φυσική αντίδραση του οργανισμού. Η προστασία που αποκτούμε από τα εμβόλια, οφείλεται στα δικά μας αντισώματα».
«Υπάρχει όμως και ο αντίλογος για αυτά που χρησιμοποιούνται στην βιομηχανία των εμβολίων, όπως ο υδράργυρος».
«Και πολύ καλά κάνει και υπάρχει ο αντίλογος και ο προβληματισμός. Άλλο όμως το να πιέζεις τις φαρμακοβιομηχανίες να φτιάχνουν καλύτερα και ασφαλέστερα φάρμακα και άλλο να πετάς στον καιάδα όλα τα εμβόλια ως άχρηστα ή ακόμα και επικίνδυνα. Σκέψου πόσα πράγματα στην καθημερινότητά μας έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί για το ένα ή το άλλο. Από τον ήλιο και την κινητή τηλεφωνία, το φούρνο μικροκυμάτων και τα αντικουνουπικά, μέχρι τον υδράργυρο στα ψάρια που τρώμε και τα δομικά υλικά στα σπίτια που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Ζούμε σε μια χώρα γεμάτη ανεξέλεγκτες χωματερές, μολυσμένα ποτάμια και υδροφόρους ορίζοντες. Μολύνουμε, ρυπαίνουμε, καταστρέφουμε τον φυσικό μας πλούτο και έχουμε το θράσος, να «διορθώνουμε» χώρες και τεχνολογίες με σεβασμό προς την φύση και τον άνθρωπο. Οι εμβολιασμοί γίνονται κανονικά σε χώρες όπως την Γερμανία, την Αγγλία, την Αμερική, την Ιαπωνία, την Σουηδία. Χώρες στις οποίες ο εναλλακτικός ιατρός, έχει τελειώσει πρώτα ιατρική και μετά εξειδικεύεται στην ομοιοπαθητική, και ο κλασσικός ιατρός διδάσκεται την ομοιοπαθητική σαν μέρος της εκπαίδευσής του».
«Προχθές, η Μαρία δεν μας έλεγε ότι στην Γερμανία, κομμάτι της ειδικότητάς της ως γυναικολόγου, έχει και την ομοιοπαθητική; Αχ ναι μωρέ, τι λέω! Αφού την ρώτησες και σου είχε πει ότι οι ομοιοπαθητικοί στην Γερμανία θεωρούν δεδομένο το να εμβολιάζονται κανονικά τα παιδιά… Με είχε μάλιστα παραξενέψει τότε η ερώτησή σου».
«Ακριβώς για αυτό την είχα κάνει. Ψάχνω να βρω αν είναι ελληνική πατέντα! Μας έχω ικανούς, με την καχυποψία που μας διακρίνει. Μπορεί εμείς να έχουμε ξεκινήσει αυτή την παγκόσμια συνομωσιολογία, που θέλει τις φαρμακοβιομηχανίες και τις πολυεθνικές να έχουν «στήσει» όλες τις έρευνες, να ελέγχουν όλες τις Παιδιατρικές Εταιρείες ανά τον κόσμο και να φιμώνουν κάθε επιστήμονα που πιθανά ανακάλυψε κάτι που δεν τους συμφέρει. Είναι γελοίο, να κάνουμε μάθημα φυσικής διαβίωσης στον υπόλοιπο κόσμο εμείς, που πετάμε τις μπαταρίες στα σκουπίδια, τις θάβουμε σε παράνομες χωματερές και καταναλώνουμε τα τοξικά τους με το νερό ή τις τροφές. Ούτε το 30% των Ελληνίδων μανάδων δεν θηλάζουν μέχρι τον 6ο μήνα τα παιδιά τους και θέλουμε τρομάρα μας να σταματήσουμε και τα εμβόλια!»
«Καλά όλα αυτά, αλλά πως σου προέκυψαν πρωινιάτικο!»
«Μου προέκυψαν γιατί έχω τουλάχιστον δύο παιδιά που μεγαλώνω στο ιατρείο και που είναι πλήρως ανεμβολίαστα. Τρέμει το φυλλοκάρδι μου, μην αντιμετωπίσω κάτι πρωτόγνωρο για παιδίατρο του 2008, όπως η διφθερίτιδα ή η επιγλωτίτιδα που ονειρεύτηκα. Τους έχω εξηγήσει ότι όσο ο αριθμός των ανεμβολίαστων είναι μικρός, υπάρχει η προστασία της αγέλης. Που θα βρεθεί η ιλαρά για να την κολλήσει ένα παιδί όταν σχεδόν όλα τα άλλα στο σχολείο του είναι εμβολιασμένα; Δεν είναι όμως τρία χρόνια που στη Θράκη παρουσιάστηκαν κρούσματα ιλαράς από τα ελλιπώς εμβολιασμένα παιδιά στα Πομακοχώρια. Τα κρούσματα δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και στα σχολεία. Είναι απλό, όσο περισσότεροι οι ανεμβολίαστοι τόσες περισσότερες οι πιθανότητες. Τι γίνεται όμως με περιπτώσεις όπως ο αιμόφιλος ή ο μηνιγγητιδόκοκκος; Ο κοκίτης ή ο τέτανος; Ο ιός της πολιομυελίτιδας ή της ηπατίτιδας Β; Μικροοργανισμοί που υπήρχαν, υπάρχουν και μάλλον θα υπάρχουν στο περιβάλλον μας…».
Σταμάτησα για να απολαύσω το βάδισμα της ζαργάνας μου καθώς πλησίαζε κρατώντας από το χέρι τη γιαγιά της. Άκουσα τον Ερμή μου να κοκορεύεται «να το σπίτι μου!», δείχνοντας προς το μέρος μας. Μαγικές εικόνες, που δένουν με το άρωμα από το γιασεμί και τον καφέ. Ο ήλιος, ευγενικός ακόμα, μας χαϊδεύει, ενώ η ζωή στο πρωινό Ρέθυμνο αρχίζει να ξυπνά.
Αγκαλιάζω τα μικρά μου, νιώθοντας πλέον ξύπνιος για τα καλά. Σβήνω με τα φιλιά τους, τα τελευταία σημάδια από τον εφιάλτη. Νιώθω έτοιμος για ακόμα μια μέρα στο ιατρείο.
Τελικά, δεν αποκαλώ άδικα τα παιδιά του ιατρείου παιδιά μου. Μάλλον και αυτά κάπως έτσι τα νιώθω και κάπως έτσι τα νοιάζομαι…




Να είστε όλοι καλά και τα παιδιά μας καλύτερα!

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εξαιρετικά καλογραμμένο, εξαιρετικά ενδιαφέρον, με βρίσκει εξαιρετικά σύμφωνη! Ευχαριστώ γι' αυτή την ανάρτηση!

pediatre είπε...

Εγώ σε ευχαριστώ πολύ για το ενθαρρυντικό σχόλιο…
Είχα αρχίσει να τρομάζω από την ησυχία!

mama.eton37 είπε...

Εμβολιάζω τον 16 μηνων δημήτρη κάθε μήνα. αν με ρωτήσεις τι ακριβώς έχει κάνει δεν είμαι σε θέση να απαντήσω (δεν θυμάμαι δηλαδή) παρα μόνο ότι εκτός απο τα συνήθη έκανε και δυο εξτρα: πνευμονιοκοκκο όταν ήταν 5-6 μηνών και κάτι για γαστρεντερίτιδα (ρετροίός ή κάπως έτσι?) θα σε γελάσω. Μήπως είμαι υπερβολική; Ο δικό μου εφιάλτης που καλοκαιριού ήταν πάντως γελοίος: επι ενα μήνα νόμιζα ότι έχασα το βιβλιάριο Υγείας του μικρού που είχα πάρει μαζί μου στις διακοπές, ενώ στην πραγματικότητα το είχα βολέψει τοσο καλά σε μια εσωτερική θήκη που ούτε εγώ δεν το 'βρισκα!

pediatre είπε...

Ελπίζω ότι το «εμβολιάζω τον 16μηνών Δημήτρη κάθε μήνα» να είναι υπερβολή… Όσο και αν αρνούνται να υιοθετήσουν τα πολυδύναμα εμβόλια (πολλά εμβόλια σε μία ένεση) κάποιοι συνάδελφοι, και πάλι εξέταση και εμβόλιο στα βρέφη, έχουμε κάθε μήνα για τους πρώτους 6 με 7 μήνες, μετά ανά τρίμηνο μέχρι 18μηνών και μετά ανά 6μηνο για …πάντα. Αν θέλεις να ξέρεις ποια εμβόλια έχει κάνει ο γιος σου, το γράφει το βιβλιάριο υγείας (στην δεξιά στήλη) και μπορείς να ρωτάς τον παιδίατρό σου. Εγώ έχω λύσει αυτό το πρόβλημα, δίνοντας ένα σημείωμα με το ποια εμβόλια κάνουμε σε κάθε επίσκεψη, τις πιθανές παρενέργειες καθώς και την ανάπτυξη που περιμένουμε, ανάλογα την ηλικία. Τα περισσότερα από αυτά μπορείς να τα βρεις και στο site μου.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπημένε Pediatre,
Με τρόμαξες πρωί πρωί.Μέχρι να καταλάβω ότι επρόκειτο για εφιάλτη νόμισα ότι -χτύπα ξύλο- κάτι πάθατε...Παναγία μου...
Πάντως κάθε φορά που πήγαινα τον μικρό μου για εμβόλιο κυριολεκτικά έτρεμα- πιο πολύ,η αφελής, για το ενδεχόμενο πυρετού παρά για τις υπόλοιπες πιθανές παρενέργειες. Σκέφτομαι, οι γονείς που δεν επιτρέπουν τον εμβολιασμό, απορρίπτουν μόνο τα εμβόλια ή και άλλες αρχές της Ιατρικής; Πολλούς χαιρετισμούς, Βασιλική -Ναύπλιο

popelix είπε...

Πολύ διαφωτιστικό το αρθράκι σου γιατρέ αν και για λίγο νόμιζα ότι όντως έπαθε επιγλωτίτιδα ο Ερμούκος!
Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω μόνο ως προς την σχέση της ιατρικής με την ομοιοπαθητική. Πολλές φορές καταφεύγω σε βότανα και σε ήπια παραδοσιακά γιατροσόφια, τα οποία δεν θεωρώ για πέταμα. Αυτό απέχει πολύ από το να δεχτώ ότι ένα σκεύασμα στο οποίο η πιθανότητα να ανιχνευθεί ένα μόριο δραστικής ουσίας είναι απειροελάχιστη (1 μόριο ανά όγκο όσο η γη) αποκτά "ενέργεια με δυναμοποίηση" η οποία είναι σε θέση να θεραπεύσει εμένα ή το παιδί μου, χορηγούμενο σε ένα χάπι εφάπαξ! Δεν μιλάω σαν γιατρός, μόνο σαν μηχανικός που έχει μελετήσει λιγάκι το θέμα... Ίσως σε κάποιο επόμενο άρθρο σου μας διαφωτίσεις λίγο περισσότερο για τις λεγόμενες "εναλλακτικές θεραπείες".

Φιλιά στα ζουζούνια σου!

Ανώνυμος είπε...

Πέστα βρε Νίκο, πέστα για τις ελληνικές "πρωτοτυπίες" μας!

Έχουμε ένα τρομακτικό χαρακτηριστικό ως ράτσα, κι αυτό είναι η άποψη για όλα. Θεωρούμε πως ξέρουμε τα πάντα για τα πάντα, κι έχουμε γνώμη επί παντός. Καημό το έχω να ακούσω συν-Έλληνα να απαντά σε ερώτηση "δεν έχω άποψη για αυτό". Με την ίδια λογική θεωρούν ότι οι ίδιοι ξέρουν τα περί υγείας καλύτερα από τους γιατρούς τους (γκρουμφ). Εξ ου και οι παλαβομάρες με τον μη εμβολιασμό και τα συνακόλουθα ρίσκα.

Στα παραδείγματα που παραθέτειες να προσθέσεις σε παρακαλώ τους καπνιστές που δεν βάζουν φούρνο μικροκυμάτων στο σπίτι τους γιατί είναι λέει...καρκινογόνος. ;^)

Φιλιά στα ζουζούνια σου και στην καλή σου!

pediatre είπε...

Βασιλική… από την μία χαίρομαι που σας «ξεγέλασα» γιατί αυτός ήταν ο αρχικός σκοπός μου. Από την άλλη, σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να σας στεναχωρήσω και ειλικρινά σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Η πεμπτουσία του blog μου είναι η βιωματική γραφή. Δυστυχώς, συχνά γονείς με ελάχιστη ή και καθόλου ιατρική κατάρτιση, παίρνουν σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον των παιδιών τους (όπως το να μην τα εμβολιάσουν), βασισμένοι σε ιστορίες που άκουσαν ή διάβασαν. Θα ήθελα να μάθουν (πριν να πάθουν), με φανταστικές(«εφιαλτικές») ιστορίες, που όμως περιγράφουν την πραγματικότητα που ζούσαν γονείς και ιατροί τις προηγούμενες δεκαετίες (την προ-εμβολίων εποχή). Ας ελπίσουμε ότι οι αποφάσεις που θα πάρουν-πάρουμε θα αποβούν για το καλύτερο των παιδιών μας.
Popelix… δεν έχω τίποτα με την ομοιοπαθητική και τις εναλλακτικές ιατρικές. Ίσα-ίσα πιστεύω ότι σε κάποιες ασθένειες έχουν καλά αποτελέσματα (ομοιοπαθητική και δερματίτιδες ή πόνος και βελονισμός κ.α.). θα μου επιτρέψεις να μην θεωρώ ομοιοπαθητικά φάρμακα τα παραδοσιακά γιατροσόφια και τα βότανα. Καθημερινά στα παιδιά μου χρησιμοποιώ χαμομήλι, ή σκευάσματα από βότανα (κισσό, μελισόχορτο, echinacea, πρόπολη),ή λεμόνι, μέλι, πορτοκάλι και πιστεύω ότι αποτελούν σημαντικά όπλα στην φαρέτρα του παιδίατρου. Ειδικά εκείνου που ασκεί πρωτοβάθμια περίθαλψη και όχι νοσοκομειακή ή ερευνητική. Να είσαι σίγουρη ότι σε κάθε ποστ που θα αναφέρομαι σε ασθένειες, θα αποκαλύπτω όσα μυστικά μπορώ και ξέρω (όπως πιστεύω ότι ήδη κάνω).
Mpampaki… πέστα βρε μπαμπάκη, με τους καπνιστές γονείς… Κάποια στιγμή θα τους «παραλάβω» σε κάποιο ποστ…
Μέχρι τότε πίστεψέ με είναι φορές που αναγκάζομαι να παραδεχτώ ότι «δεν έχω άποψη για αυτό» και παραπέμπω το παιδί σε εξειδικευμένο συνάδελφο (ή έστω τον συμβουλεύομαι).
Το τραγικό είναι ότι ενώ αυτοί οι γονείς με τα ανεμβολίαστα παιδιά, πραγματικά τα αγαπάνε και έχουν το άγχος για το καλό τους, ενώ με εμπιστεύονται και με συμβουλεύονται για το παραμικρό, παρόλα αυτά δεν με ακούνε για ένα από τα πιο σημαντικά της προληπτικής ιατρικής. Ειλικρινά, εύχομαι το καλύτερο ενώ τρέμω για το χειρότερο…
Φιλιά στον παίδαρο και την καλή σου…

popelix είπε...

Γιατρέ μου,

έχεις δίκιο για τα βότανα και σε καμία περίπτωση δεν μπαίνουν στο ίδιο καζάνι με τα οποιοπαθητικά σκευάσματα. Όσο για την επιτυχία των εναλλακτικών θεραπειών, υπάρχει το γνωστό placebo όπως και άνθρωποι που πάσχουν από ασθένειες ψυχοπαθολογικής φύσεως οι οποίοι βρίσκουν "μαξιλαράκι" στις διάφορες "μαγικές θεραπείες".
Επιστρέφοντας στα γιατροσόφια, θα ήθελες να μας πεις πως χρησιμοποιείς την εκινάχεια και την πρόπολη; Έχω διαβάσει πολλά αλλά θα ήθελα και την προσωπική σου γνώμη για αυτά :-)

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα,

Αυτό που δεν έχω καταλάβει είναι γιατί πρέπει ΟΛΑ τα παιδιά να εμβολιάζονται κατά της Ιλαράς-Ερυθράς-Παρωτίτιδας; Όσα ανήκουν σε ομάδες "υψηλού κινδύνου" ναι, τα υπόλοιπα για ποιο λόγο; Μήπως επειδή οι φαρμακευτικές "κάνουν κουμάντο" όπως έλεγε και η Αμαλία Καλυβίνου;

Ε.Γ.

pediatre είπε...

Popelix… Το placebo ισχύει και στην κλασσική ιατρική… όσο για τα γιατροσόφια, δυστυχώς δεν χρηματοδοτούνται πολλές μελέτες για την ευεργετική αξία του απλού χαμομηλιού. Ούτε καν της εκινάχειας ή της πρόπολης. Από τα λίγα που έχω βρει στο internet, η εκινάχεια έχει θετική ανοσοτροποποιητική δράση στο ανώτερο αναπνευστικό και η πρόπολη (η κόλλα της μέλισσας) καταπραΰνει τον ερεθισμένο λαιμό. Ο συνδυασμός των δύο, μαζί με ασκορβικό οξύ (βλ. βλιταμίνη C στα πορτοκάλια και τα λεμόνια) φάνηκε, σε μια μελέτη που έγινε στο Ισραήλ, ότι μειώνουν την διάρκεια και την ένταση των συμπτωμάτων της ίωσης του ανώτερου αναπνευστικού, του γνωστού μας …κοινού κρυολογήματος.
Περισσότερα ελπίζω σε κάποια μελλοντική μας …ιστοριούλα-ποστ.

Ε.Γ.... Πρέπει να εμβολιάζονται ΟΛΑ τα παιδιά κατά της Ιλαράς-Ερυθρότητας-Παρωτίτιδας, γιατί:
1.δεν ξέρουμε σε ποιο παιδάκι θα κληρώσει η εγκεφαλίτιδα μετά από ιλαρά, ή ποιο κορίτσι δεν αρρωστήσει και στην συνέχεια, στην ενήλικη ζωή της, μείνει έγκυος και χάσει το κύημα ή ίσως ακόμα χειρότερα γεννήσει μωρό με συγγενή ερυθρά, ή τέλος σε πιο αγοράκι η παρωτίτιδα θα του προκαλέσει μελλοντικά στειρότητα…
2.ακόμα και αν ήμασταν σίγουροι εκ των προτέρων, ότι καμία από αυτές τις πολύ δυσάρεστες και βαριές επιπλοκές δεν θα προκύψουν στα παιδιά μας, πέστε μου έναν επιστημονικά τεκμηριωμένο λόγο, γιατί να περάσουν την ταλαιπωρία της ασθένειας; Γιατί να πονέσουν, να ψηθούν στον πυρετό, να στερηθούν ακόμα και το παιχνίδι ή την βόλτα τους. Τόσο εγώ όσο και ο αδερφός μου, περάσαμε την ανεμοβλογιά. Ο αδερφός μου έχει ένα σημάδι στο κούτελο να του την θυμίζει και εγώ θυμάμαι την εκδρομή με τους γονείς μου στην Κω, μέσα από ένα ξενοδοχείο, να καίγομαι καλοκαιριάτικά από πυρετό και να ξύνομαι… Έχω νοσηλεύσει κοριτσάκι με εγκεφαλίτιδα από ανεμοβλογιά, έχω δει κοριτσάκι να έχει γεμίσει όλο του το σώμα και το πρόσωπο σπυριά (σχεδόν δεν έβλεπες υγειές δέρμα!). Εμβολίασα τα δίδυμα μου και κατά της ανεμοβλογιάς. Δοκιμασμένο εμβόλιο (στην Ιαπωνία από 30ετία!), με ήπιες, όχι συχνές παρενέργειες, που μιμείται και αυτό την φυσική νόσηση, μια που όπως και αυτά κατά της Ιλαράς-Ερυθράς-Παρωτίτιδας είναι ζώντες εξασθενημένοι ιοί.
3. μήπως πίσω από αυτούς που διασπείρουν τις επιστημονικά ανυπόστατες φήμες κατά των εμβολίων, κρύβονται άλλα οικονομικά συμφέροντα; Για να παίξω λίγο και εγώ αυτό το παιχνίδι της παγκόσμιας συνομωσίας, μήπως κάποιοι «έξυπνοι» εισαγγελάτοι και μη, προσεγγίζουν τις εταιρείες και τις εκβιάζουν για ίδιον όφελος, φοβερίζοντας ότι οι αυριανές ειδήσεις θα κατακλιστούν με φήμες για πρόβλημα μετά από εμβολιασμό για…
Μήπως το πρόσωπο της Αμαλίας, από εκεί που μας παρακολουθεί, σκοτείνιασε από ένα μειδίαμα απογοήτευσης, καθώς διάβασε ένα απόσπασμα από τα λεγόμενα της, να «χρησιμοποιείται» για λάθος σκοπούς; Ο καταγγελτικός της λόγος, στρεφόταν εναντίον όλων αυτών των υπανθρώπων που ζουν από τον πόνο και την ανάγκη του συνανθρώπου τους. Βρήκε το σθένος να καταγγείλει τους «ιατρούς» και τα συμφέροντα, αναδεικνύοντας και δίνοντας την ευκαιρία στους ιατρούς-ανθρώπους να ανασάνουν και να προσφέρουν. Τα γραφόμενα σου, δεν νομίζω ότι προσφέρουν στα παιδιά. Αντιθέτως, τα θέτουν σε κίνδυνο, παρόμοιο με αυτό που έθεσαν την Αμαλία, όλοι αυτοί οι άσχετοι, αλμπάνηδες, εαυτούληδες, «καθηγητάδες» που βρήκε στο διάβα της…
Καλή τύχη από την καρδιά μου, στα παιδιά που εξαρτώνται από την σκέψη σου…

popelix είπε...

Καλησπέρα!

Βάμμα πρόπολης και εκινάχεια υπάρχουν στο φαρμακείο. Ενδεικτικά, σε τι δοσολογία μπορεί να τα χρησιμοποιήσει κανείς σε μια ίωση;

Άντε να σε χαρώ γιατί περάσαμε ήδη την πρώτη ίωση ;-) Έχουμε ήδη το protargol και ένα οικολογικό λάδι που βοηθάει το "μπουκωμένο" αναπνευστικό αλλά περιμένουμε κι άλλες ενισχύσεις από το Ρέθυθμνο!

Ανώνυμος είπε...

"Αυτή τη στιγμή στις ΗΠΑ ένα 5χρονο έχει δεχτεί μέχρι και 36 υποχρεωτικά εμβόλια" (Εφημερίδα "Το Ποντίκι" 21-8-08)


"Ερευνα συνδέει την παρακεταμόλη με το άσθμα "
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_21/09/2008_249116

Πόσα χρόνια μετά την εμφάνιση του φαρμάκου; 50


Όσο για το
"Καλή τύχη από την καρδιά μου, στα παιδιά που εξαρτώνται από την σκέψη σου"

εύχομαι "Επίσης"

Ε.Γ.

pediatre είπε...

Popelix… υπάρχει το σιρόπι Propoline της Apivita

Ε.Γ.... Αν και εκτιμώ και διαβάζω τακτικά, τόσο το Ποντίκι όσο και την Καθημερινή, δεν πιστεύω να περιμένεις ότι ενημερώνομαι για τις ιατρικές εξελίξεις από εφημερίδες. Άσε που δεν κατάλαβα τα δύο άρθρα. Στην Ελλάδα ένα παιδί 5χρονών έχει κάνει περισσότερα εμβόλια. Οπότε …τι; Είναι κακό; Ή τα επακόλουθα αυτής της πρακτικής, μπορεί να τα μάθουμε μετά από ακόμα και 50χρόνια; (όπως και αυτά της παρακεταμόλης) Και αναφορικά με την παρακεταμόλη, το συμπέρασμα είναι ότι ένα παιδί θα έχει 40οC και δεν θα του δώσω αντιπυρετικό! Και αν συνδυάσουμε τα δύο, ποιο παιδί νομίζεις ότι έχει περισσότερες πιθανότητες να χρειαστεί τελικά αντιπυρετικό; Ένα πλήρως εμβολιασμένο ή ένα πλήρως ανεμβολίαστο…
Θέλεις να δεις μερικά πραγματικά επιστημονικά διλήμματα της καθημερινής παιδιατρικής πράξης;
Για να διαπιστωθεί τυχόν συσχέτιση αντιβίωσης κατά τον πρώτο χρόνο της ζωής και άσθματος σε μετέπειτα ηλικία (κάτι που συζητείται χρόνια), συλλέχθηκαν στοιχεία από 13.116 παιδιά που εκτιμήθηκαν στην ηλικία των 7 χρόνων για άσθμα. Τα 864 αποκλείσθηκαν από τη μελέτη διότι παρουσίασαν άσθμα σε μικρή ηλικία (Chest 2007;131:1753-1759).
Το 65% είχε λάβει τουλάχιστον 1 αντιβιοτικό τον πρώτο χρόνο της ζωής: 3% στενού φάσματος αντιβιοτικά (penicillin, cloxacillin, cephalexin, cefadroxil, erythromycin), 52% ευρέος φάσματος και 10% τόσο στενού όσο και ευρέος φάσματος.
Γιατί έλαβαν αντιβίωση τα παιδιά; ΜΠΩ 40%, λοίμωξη άνω αναπνευστικού 28%, λοίμωξη κάτω αναπνευστικού 19%, λοιπά 7%.
Από τη συσχέτιση των στοιχείων διαπιστώθηκε ότι η λήψη αντιβιοτικών σχετιζόταν με αυξημένο κίνδυνο άσθματος στην ηλικία των 7 χρόνων. Ο κίνδυνος αυτός ήταν μεγαλύτερος όσο περισσότερες σειρές αντιβίωσης είχε λάβει ένα παιδί.
Επίσης, μεγαλύτερο κίνδυνο για άσθμα είχαν παιδιά με λήψη ευρέος φάσματος αντιβιοτικών και ειδικά για λοιμώξεις πέραν αυτών του αναπνευστικού.
Συσχέτιση άσθματος και στενού φάσματος αντιβιοτικών δεν παρατηρήθηκε.
Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται ότι πρέπει να αποφεύγουμε -το κατά δύναμη-, τη χορήγηση αντιβιοτικών ή να χρησιμοποιούμε αντιβιοτικά όσο το δυνατόν στενού φάσματος.
Εάν το συμπέρασμα από τα παραπάνω είναι ότι σε βρέφη δεν πρέπει να δίνουμε αντιβίωση, όταν υπάρχει ένδειξη, τότε να σε ενημερώσω για πραγματικό περιστατικό του Νοσοκομείου Ρεθύμνου, όπου γυναίκα 30χρονών από παραμελημένη Οξεία Μέση Ωτίτιδα, έπαθε Πνευμονιοκοκκική Μηνιγγίτιδα και νοσηλεύτηκε στην Μονάδα Εντατικής Θεραπείας για να σωθεί (εννοείται ότι δεν είχε κάνει το εμβόλιο, μια που όταν ήταν παιδί δεν υπήρχε στην Ελλάδα). Άρα, ναι μεν προσπαθώ όταν δεν έχει λόγο, όπως ένα απλό κρυολόγημα, βρογχιολίτιδα, λαρυγγίτιδα, κόκκινος λαιμός ή λίγο υγρό στο αυτάκι, να μην δίνω αντιβίωση και όταν την θεωρώ απαραίτητη, να χρησιμοποιώ όσο πιο περιορισμένου φάσματος γίνεται, όμως δεν θα ρισκάρω ακόμα και την ζωή ενός βρέφους με βαριά Οξεία Μέση Ωτίτιδα, προκειμένου να μην του δώσω αντιβίωση. Ειδικά εάν αυτό είναι ανεμβολίαστο!
Ο κύριος Καβαλιώτης είναι Παιδίατρος Λοιμωξιολόγος, πραγματικός Ιατρός, Δάσκαλος και Άνθρωπος. Έχει από μεράκι ένα πολύ ωραίο μπλογκ (loimoxi.blogspot.com), όπου εκφράζει προβληματισμούς και οδηγίες για την καθημερινή παιδιατρική πράξη. Πριν περίπου ένα χρόνο είχε ανακοινώσει…
«….
ΠΝΕΥΜΟΝΙΟΚΟΚΚΙΚΗ ΜΗΝΙΓΓΙΤΙΔΑ
Έχω βαρεθεί να γράφω και να μιλώ για το θέμα.
6 μηνών βρέφος ανεμβολίαστο για μηνιγγιτιδόκοκκο και πνευμονιόκοκκο. Σημειωμένα στο βιβλιάριο (από Κέντρο Υγείας, που πάντα ήταν τυπικό στους εμβολιασμούς) να γίνουν μετά τον πρώτο χρόνο της ζωής.
ΓΙΑΤΙ κκ συνάδελφοι; Πέστε μου έναν επιστημονικό λόγο που πρέπει τα εμβόλια αυτά να γίνουν μετά τον πρώτο χρόνο; Γιατί πρέπει το εμβόλιο κατά του αιμοφίλου να γίνεται στη βρεφική ηλικία και τα άλλα δύο ομοειδή του όχι;
ΓΙΑΤΙ έπρεπε να καταλήξει αυτό το παιδί με βαριά πνευμονιοκοκκκική μηνιγγίτιδα στο νοσοκομείο; Και δεν είναι το πρώτο τον τελευταίο 1 1/2 χρόνο. Είναι πολλαπλά τα περιστατικά ανεμβολίαστων παιδιών αυτής της ηλικίας που παθαίνουν μηνιγγίτιδα.
Αναρωτιέμαι αν ο συνάδελφος που συνέστησε το παραπάνω σχήμα, συνταγογραφήσει εμβόλιο κατά του ιού Ρότα. Και με πόση ευκολία θα το συνταγογραφήσει.
Αυτό δεν σημαίνει κάτι για το εμβόλιο του ιού Ρότα. Σημαίνει όμως πολλά για τα εμβόλια της μηνιγγίτιδας.
Δεν γνωρίζω αν αληθεύει η φήμη ότι ανεπισήμως δίνονται συμβουλές από ταμεία, να αργοπορούν τα εμβόλια για να μειώνονται οι δόσεις και άρα το κόστος. Δεν τολμώ να το πιστέψω.
Και θα διαφωνήσω και πάλι με τον καλό συνάδελφο που σχολιάζει σε άλλα post το κόστος. Δεν υπάρχει κόστος όσον αφορά τα εμβόλια. ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ.
Μην συγχέουμε τα εμβόλια με τα αντιμικροβιακά. Στα δεύτερα ισχύει ότι το παληό και φθηνό αντιβιοτικό μπορεί να είναι καλύτερο από το νέο και ακριβό και άρα πρέπει να προτιμάται.
Στα εμβόλια όμως δεν ισχύει αυτό.
Υπάρχει εμβόλιο; ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ. ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΔΟΣΗ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΗΛΙΚΙΑ.
…»
Αν πίσω από τα αρχικά Ε.Γ., κρύβεται κάποιος συνάδελφος με χαρά να συμβουλέψω εξειδικευμένα παιδιατρικά περιοδικά ή site, ελληνικά κα ξένα. Αν όμως κρύβεται ένας τυπικός Έλληνας/ιδα που πιστεύει ότι τα ξέρει όλα, και μπορεί να έχει άποψη για τα πάντα, θα σε συμβούλευα εάν έχεις παιδιά, να βρεις έναν καλό παιδίατρο που να τα νοιάζεται και να σε βοηθήσει να τα μεγαλώσεις. Βεβαίως να μοιράζεσαι μαζί του, τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες σου, όμως τις καθαρά ιατρικές αποφάσεις να τις αφήνεις σε εκείνον/η. Πώς να το κάνουμε, σπουδάσαμε 6χρόνια ιατρική, κάναμε αγροτικό για τουλάχιστο 1χρόνο, όσοι πήγαμε στρατό ασκήσαμε την ιατρική για ακόμα 1 με 2 χρόνια, η ειδικότητα μας είναι άλλα 4χρόνια και αφού την ολοκληρώσουμε αρχίζουμε να δουλεύουμε ως ειδικοί παιδίατροι. Συνεχίζουμε οι περισσότεροι, την ενημέρωση με βιβλία, ιατρικά περιοδικά, site και συνέδρια (παρακολουθώ –και το εννοώ!- τουλάχιστον 8 κάθε χρόνο). Δεν λέω ότι δεν υπάρχουν κακοί, άσχετοι ή και επικίνδυνοι συνάδελφοι. Άλλο όμως το να αλλάξεις την επιλογή του παιδίατρού σου και άλλο να τον αντικαθιστάς διαβάζοντας εφημερίδα…
Όσο για το «επίσης», σε ευχαριστώ πολύ. Την ευχή "Καλή τύχη από την καρδιά μου, στα παιδιά που εξαρτώνται από την σκέψη σου", την κάνω στον εαυτό μου κάθε λεπτό που ασκώ την παιδιατρική. Όχι από ανασφάλεια, όσο από αγάπη και έγνοια…

Ανώνυμος είπε...

Το άρθρο στο "Ποντίκι" είχε τίτλο "Ανυπακοή για τα εμβόλια" και αναφέρεται σε πιθανές παρενέργειες των εμβολίων οι οποίες ερευνούνται. Συνοπτικά, στις ΗΠΑ πολλοί γονείς αποφάσισαν πλήρη ή μερική αποχή από τα υποχρεωτικά εμβόλια μετά από περιστατικά με παρενέργειες εμβολίων που δικαιώθηκαν στα τοπικά δικαστήρια.

Υπάρχει μια θεωρία που λέει ότι κάθε φορά που ένα παιδί αρρωσταίνει, δυναμώνει το ανοσοποιητικό του σύστημα. Τα παιδιά αρρωσταίνουν συχνά επειδή "εκπαιδεύεται» ο οργανισμός τους. Αν αυτό ισχύει, ίσως οι παιδικές αρρώστιες κάτι να προσφέρουν στον οργανισμό εκτός από την ταλαιπωρία. Αλλά κι αν αυτό δεν ισχύει και θέλουμε να προστατεύσουμε τα παιδιά από τις επιπλοκές που αναφέρετε, με τα εμβόλια δεν ξαναπέφτουμε στην ίδια κατάσταση αφού για κάποια παιδιά οι παρενέργειες είναι σοβαρές; Δεν είναι όλοι οι παιδικοί οργανισμοί το ίδιο και για τη μια και για την άλλη περίπτωση. Γιατί το δέχεστε για τα εμβόλια κι όχι για την αρρώστια. Μήπως πριν να γίνει το εμβόλιο θα έπρεπε να γίνονται εξετάσεις για να αποφεύγονται οι σοβαρές παρενέργειες(μια πρόταση που αναφέρεται στο παραπάνω άρθρο); Το πρόβλημα όπως και με το Deponάκι είναι ότι δεν έχουν όλα τα παιδιά τις ίδιες ευαισθησίες.

Επειδή διακρίνω –ίσως να κάνω λάθος- κάποια επιθετικότητα στις απαντήσεις σας και για να μη σας κουράζω περισσότερο εξηγούμαι: Φυσικά δεν πιστεύω ότι ενημερώνεστε από τον καθημερινό ή περιοδικό τύπο για τα θέματα του λειτουργήματος σας. Όσο για ‘μένα, δεν είμαι παρά ένας άσχετος με την Ιατρική γονιός που ανησυχεί για την υγεία των παιδιών του. Δυστυχώς εξ αιτίας ορισμένων περιστατικών -τα πρώτα χρόνια της ζωής των παιδιών μας- η εμπιστοσύνη μας στη λεγόμενη «Κλασική» Ιατρική έχει κλονιστεί. Διαβάζοντας δε μερικά άρθρα σαν αυτά η άποψή μας μάλλον ενισχύεται. Έτσι τώρα πορευόμαστε με την Ομοιοπαθητική και πάμε πολύ καλά. Πιθανόν αν είχαμε έναν παιδίατρο σαν εσάς αυτό να μην είχε συμβεί …

Τέλος, θα μου επιτρέψετε ένα τελευταίο «δωράκι»:

«Στον γιατρό να πηγαίνεις μόνο με φορείο»
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_21/05/2006_184597

popelix είπε...

Ένα χρήσιμο αρθράκι για τις ιατρικές αναζητήσεις στο διαδίκτυο: http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=1402143&ct=2

popelix είπε...

Αγαπητέ μου παιδίατρε!

Μετά την επιτυχή χρήση του protargol και του βάμματος πρόπολης, ήθελα να σε ρωτήσω για το εκχύλισμα των σπόρων του γρέιπφρουτ και δεν ήξερα που να θέσω την ερώτησή μου :-) Αν γνωρίζεις κάτι, θα χαρώ πολύ να με ενημερώσεις!

Φιλιά στα ζουζούνια και στο όμορφο Ρέθυμνο!

popelix είπε...

Έπεσε το μάτι μου σε αυτό το link και είπα να το ποστάρω για να δεις τι λέγεται για το θέμα:

http://www.parents.gr/forum/showthread.php?t=32648&page=3

pediatre είπε...

Popelix… αφενός σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Τον τελευταίο καιρό δεν με «παίζετε» και τα ποστ μου περνάνε ασχολίαστα…
Από την άλλη όμως μου μαύρισες την ημέρα (είχε που είχε την μουντάδα από το πρωί). Κυριολεκτικά έπεσα από τα σύννεφα όπου φαίνεται ότι κατοικώ… Δεν περίμενα τόσος κόσμος να έχει τέτοιο μένος κατά των εμβολίων και κατ’ επέκταση και κατά των παιδιάτρων(
Αρχικό μήνυμα απο SOUNDKAT
Σήμερα θα πάρω τον παιδίατρο τηλέφωνο να κανονίσω συνάντηση να μιλήσουμε για το θέμα....
Αυτός κάνει αυτά που πιστεύει... αν δεν τα πίστευε δεν θα τα έκανε.
Παράθεση:
Τι πρέπει να περιμένω από μέρους του???
Απαξίωση, ειρωνία, απόρριψη... ανάλογα με το χαρακτήρα του.
Παράθεση:
Επιχειρήματα που θα προσπαθήσουν να με πείσουν γαι το αντίθετο???
Φυσικά
Παράθεση:
άραγε θα με γεμίσει ενοχές ότι η άρνησή μου για επόμενα εμβόλια είναι ανεύθυνη και δεν ξέρω γω τι άλλο???
Φυσικότατα!
Παράθεση:
Και κάτι τελευταίο.....εμβόλια δεν πρέπει να κάνω ποτέ στο παιδί μου???
Μην ρωτάς εμάς, ΕΣΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕΙΣ.
Διάλεξε έναν γιατρό που να μπορεί να σε βοηθήσει σε αυτό.

Αλλά πάντα η τελική απόφαση για το αν θα γίνει κάτι και πότε θα γίνει, είναι μόνο δική σου.

Μελέτησε ένα ένα όλα τα εμβόλια, ζήτησε πληροφορίες από κάποιον γιατρό που σε στηρίζει σε αυτή τη διαδικασία και αποφασίστε μαζί αν θα κάνεις κάτι και πότε.)

Να μελετήσει ο ανειδίκευτος γονιός ένα-ένα τα εμβόλια και να αποφασίσει εκείνος (ρωτώντας κάποιον παιδίατρο που θα τον στηρίζει στο να μην κάνει εμβόλια!)…
Ποιοι είναι όλοι αυτοί οι αναλφάβητοι επιστήμονες;;;
"...ειχα πει δεν θα πω αυτην την ιστορια αλλα ...αποφασησα να την πω:
εδω που μενω ζουσε μια οικογενεια , ειχαν 3 παιδια , εγω ημουν μεγαλητερη απο το τριτο ιση με το δευτερο....το αγορι το τριτο , 19 μηνων ....εγω τοτε ημουν 9 ...ηρθε η ωρα να κανει ενα εμβολιο (δεν θα πω ποιο - αληθεια αγλαια αν εχεις ινφο για αυτην την καταδικη στην αμερικη που ενοχοποιησε ο ΜΜΡ θα τις ηθελα....)
το παιδι γυρησε σπιτι παιξαμε με τα αδερφια του ολα καλα.... την επομενη αρχησε ο γολγοθας...
μαραμενο το μικρο με υψηλο πυρετο πηγε εσπευσμενα στο νοσοκομειο....εμειεν εκει 20 μερες..... γυρησε ενα φυτο ....
μετα απο χρονια λοιπον εμαθα...η παρενεργεια του εμβολιου αυτη αναγραφετε ακομα και τωρα στο χαρτακι , και παρουσιαζετε λενε μια στο εκατομμυριο,
(θα πω διαφορα ισως και μπερδεμενα ακομα και χρονολογικα γεγονοτα ...με συνεπαερνει και η συγγηνηση ενθημουμνηε αυτο το παιδι και ολη την οικογενεια..."

Ποια είναι η DrRosie;; Η κυρία είναι συνάδελφός μου ή απλά το δηλώνει;; (κάτι σαν τον Ρος στα φιλαράκια…)
«Και, αντίθετα με την κοινή άποψη, μην φοβάστε τον πυρετό στα μωράκια και μην προσπαθείτε να τον καταπολεμήσετε με το παραμικρό. Αντίθετο, ο πυρετός είναι σημάδι ότι το σωματάκι του μωρού σας εργάζεται σκληρά να καταπολεμήσει ό,τι το καταπονεί. Οι καινούργιες έρευνες έδειξαν ότι ο πυρετός στα δυο πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού προσφέρει την πιο ισχυρή ανοσοποίηση.»
Τα γράφει σε γονείς… να χαθεί κανένα βρεφάκι εβδομάδων από μηνιγγίτιδα και η μαμά να περιμένει χαρούμενη ότι το παιδί της θα έχει ισχυρή ανοσοποίηση (από τον πυρετό!!! Το σύμπτωμα δηλαδή!). και το σχόλιο από εμένα που πραγματικά πιστεύω ότι ο πυρετός είναι ο πιο παρεξηγημένος μας σύμμαχος… (http://www.paidiatre.gr/portal/content/blogcategory/71/275/)
Μου φαίνεται ότι κάποιοι έχουν απωθημένο να γίνουν επιστήμονες και ότι δεν κατάφεραν με τον κόπο του πνεύματος, επιχειρούν να το κατακτήσουν με την αθωότητα και την ευκολοπιστία των άλλων («Το εχω γράψει και στο άλλο θεμα με τα εμβόλια....η μητέρα μου που ειναι νοσηλευτρια και το εχει συζητήσει (κατοπιν προτροπής μου) με μεγαλο νευροχειρούργο της ειπε οτι ναι πιθανόν να εχουν σοβαρες παρενέργειες και να οδηγήσουν σε σοβαρες ασθένειες.»)
Τι να πω! Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσπαθώ με όλες τις δυνάμεις μου για το καλό όσων με εμπιστεύονται…

popelix είπε...

Για να μη λες ότι δεν σε παίζουμε, πάρε ακόμα ένα ενδιαφέρον link:

http://homebirthdebate.blogspot.com/search/label/vaccine%20rejection

Έπεσα πάνω σε αυτό το site ψάχνοντας πληροφορίες για ένα περιστατικό θανάτου βρέφους σε γέννα στο σπίτι χωρίς βοήθεια (unassisted home birth) στην Αυστραλία.

Καλή μελέτη!